DG Rhodia Maas: tijd, geld en politieke steun essentieel voor IND
Een kabinet dat inzet op het strengste asielbeleid ooit, een grote stapel openstaande aanvragen voor verblijf in Nederland en…
De Immigratie en Naturalisatiedienst (IND) neemt voorlopig geen beslissing over de asielaanvragen van Libanezen. Vanwege de onzekere situatie in Libanon worden asielbesluiten voorlopig aangehouden. Het besluit gaat in na publicatie in de Staatscourant.
Sinds 17 september jl. is het conflict tussen Israël en Hezbollah in Libanon scherp geëscaleerd. Het is momenteel onduidelijk op welke manier dit conflict zich verder zal ontwikkelen en er lijkt op de korte termijn geen sprake te zijn van de-escalatie. Als gevolg hiervan is het niet mogelijk om bestendig beleid te formuleren en is het daarom niet mogelijk om zorgvuldig en weloverwogen beslissingen te nemen op aanvragen van asielzoekers, zo schrijft minister Faber in haar brief aan de Tweede Kamer. De minister heeft besloten tijdelijk niet te beslissen over asielaanvragen uit Libanon. Dat betekent ook dat er voorlopig geen vreemdelingen worden teruggestuurd naar dit land.
Dit besluit heet officieel een besluit- en vertrekmoratorium. Als er ergens in de wereld een conflict ontstaat en de situatie in een bepaald land of gebied voor een korte periode onzeker is, kan de minister van Asiel en Migratie een besluit- en vertrekmoratorium instellen. Moratorium betekent uitstel. De IND (besluitmoratorium) wijst lopende asielverzoeken niet af, maar kent ook geen verblijfsvergunningen toe. Ook neemt de IND geen nieuwe asielaanvragen in behandeling van deze groep. De Dienst Terugkeer en Vertrek (vertrekmoratorium) stuurt uitgeprocedeerde asielzoekers tijdens het moratorium niet terug naar het conflictgebied.
De IND beslist wel op aanvragen die langer dan 21 maanden geleden gedaan zijn, en op aanvragen die vanwege individuele omstandigheden, los van de veiligheidssituatie leiden tot een positief besluit over verblijf in Nederland. Uitgezonderd van zowel het besluit-, als het vertrekmoratorium zijn verder onder meer vreemdelingen die eerder in een ander Europees land geregistreerd zijn (Dublinclaimanten), vreemdelingen die reeds in het bezit zijn van internationale bescherming in een andere EU-lidstaat, en openbare-orde en 1F-zaken.