Ik voel voldoening als ik alle voors en tegens zorgvuldig heb afgewogen

Nooit verwacht

Serdar studeerde Bestuursrecht aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Pas aan het einde van zijn opleiding kwam het vreemdelingenrecht op zijn vizier. ‘Op de valreep’, lacht hij. ‘Ik vond het onderwerp zó interessant, dat ik langer heb doorgestudeerd en extra vakken op het gebied van migratie heb gevolgd. Tijdens mijn afstudeeronderzoek naar het middelenvereiste bij gezinshereniging, kwam ik met de IND in contact. ‘En nu werk ik er alweer 5 jaar. Dat had ik tijdens mijn studie nooit kunnen bedenken.’

Eerst hoor- en beslismedewerker geweest

Hoor- en beslismedewerker was Serdars eerste functie bij de IND. ‘Ik ging aan de slag bij de directie Asiel en vond dat ontzettend interessant. De baan was intensiever dan ik vooraf had verwacht. Vooral doordat ik hele dagen contact had met aanvragers en alle emoties meekreeg waar zij mee worstelden. Bovendien kwam er veel beleid en informatie op me af. Deadlines om beslissingen te nemen en voornemens te schrijven waren kort. Maar toch heb ik het twee jaar lang goed naar mijn zin gehad.’ 

Verweerschriften bepleiten

Toen er functies als procesvertegenwoordiger vrijkwamen, leek dat Serdar een mooie nieuwe kans. ‘>Als procesvertegenwoordiger pleit je ook in de rechtbank. Dat had ik nog nooit gedaan en dat leek me boeiend. Een mooie stap in mijn ontwikkeling. Als procesvertegenwoordiger schrijf je verweerschriften. En eens in de zoveel dagen ga je naar de rechtbank om de besluiten van de IND te verdedigen. Dat heeft bij mij voor juridische verdieping gezorgd. En ik voel nu nóg meer verantwoordelijkheid om de verschillende belangen in een zaak goed af te wegen.’

Ik voelde de impact van onze beslissing

Waar Serdar als hoor- en beslismedewerker nog regelmatig goed nieuws kon brengen, is dat nu anders. ‘Als procesvertegenwoordiger ben ik altijd bezig met het verdedigen van afwijzingen. Dat kost me weleens extra energie. Ik heb niet meer die blije, vreugdevolle mensen tegenover me.’ Hij denkt terug aan een zitting over nationale veiligheid. ‘Deze meneer was geen lieverdje geweest. Maar toen ik hem daar in zo’n houten bankje zag zitten met zijn vrouw en kinderen, voelde ik hoe zwaar ze het hadden. En ik voelde de impact van onze beslissing. Ook al stond ik daar voor 100% achter en was het juridisch de enige juiste keuze.’

Coachende rol

‘Het is mentaal echt weleens pittig als je na een lange dag uit de rechtbank komt’, vertelt Serdar. ‘Thuis zoek ik dan echt afleiding. Ik kijk bijvoorbeeld geen films over onderwerpen die ik zelf bepleit in de rechtbank.’ Tegelijk kan hij zichzelf niet in een andere baan voorstellen. ‘Ik voel me nuttig en voldaan aan het einde van een werkdag. Recent ben ik senior procesvertegenwoordiger geworden, wat betekent dat ik nu ook collega’s ondersteun bij dossiers waar ze niet uitkomen. En bij ingewikkelde juridische vraagstukken. Die coachende rol vervul ik met veel plezier.’

Aandacht voor elkaar, emoties en menselijke maat

Net zoals Serdar zijn – vaak jongere – collega’s helpt, voelt hij zichzelf ook gesteund. ‘We hebben veel aandacht voor elkaar en voor de emotionele kant van ons werk. Ook de ‘menselijke maat’ komt vaak ter sprake. Een veel gehoorde vraag op onze afdeling is bijvoorbeeld: ‘Ik weet dat deze beslissing juridisch juist is, maar is het ook gewenst?’. Ik vind het erg prettig dat we bij de IND altijd bij elkaar terechtkunnen om dilemma’s en emoties te bespreken. Soms wil je zelf ook even worden gehoord.’